انواع سمعک فوناک

درک صداهای آلات موسیقی، به شدت به شروع گذرا و ساختار زمانی صوت دارد. مشخصه ی تن پیانو بر این واقعیت بستگی دارد که نت ها شروع تند و افت تدریجی دارند. اگر ضبط صدای یک پیانو به حالت مع انجام شود ، کیفیت صدا کاملا متفاوت می شود. در این حالت شبیه هارمونیوم یا آکوردئون است علیرغم این حقیقت که طیف بزرگ طولانی مدت با مع کردن زمان تغییری نمی کند. درک این صداها که موقتا نامتقارن هستند توسط پترسون مورد مطالعه قرار گرفته است. او از حامل های سینوسی که دامنه ی آنها توسط تابع نمایی تکرار شونده تعدلیل شده بود استفاده کرد. این بسته ی صوتی یا به طور ناگهانی افزایش یافت و تدریجا کم شد یا تدیجی سمعک فوناک زیاد شد و ناگهان از بین رفت. صداهای میرا نسخه ی مع شده ی زمانی صداها بودند و طیف بلند مدت یکسانی داشتند. این صدا دوره ی تکرار شونده ی این مجموعه صدا را داشت که حدود 25 ms بود و نصف طول عمر آن را داشت. برای صداهای سینوسی میرا نصف مدت ماندگاری آنها توسط دامنه ی آنها توسط دو فاکتور گرفته شده است. پترسون گزارش داد که صداهای مانده و میرا کیفیت های متفاوتی دارند. برای نصف طول عمر 4ms، صدای میرا به عنوان منبعی واحد در نظر گرفته می شود مثل حالتی که درام در فضایی تو خالی و سطح رزونانس نواخته می شود. صدای مانده به دو صورت شنیده می شود. درام رولی که بر روی یک سطح غیر رزونانس نواخته می شود و تن مستمری که به فرکانس حامل مربوط است. آکیورد و پترسون از بسته های صوتی که یکسان بودند استفاده کردند اما صدای حامل پهنای باند نویز مانندی داشت تا اینکه سینوسی باشد. آنها گزارش کردند که صدای میرا به صورت درامی که سیم روی آنها زده می شود، شنیده می شود. هیچ خشی در کیفیت صدا نبود. در مقابل، صداهای مانده به صورت نویز شنیده می شدند و دارای خش بودند. این آزمایشات نشان می دهند که  بسته های زمانی در درک کیفیت صدا نقش مهمی ایفا می کنند. 

پولارد و جانسون روشی ادراکی که مربوط به توصیف ویژگی های متغیر با زمان صدا ها است را معرفی کردند. صدا از فیلترهایی به عرض 1/3 اکتاو عبور می کند. بلندی هر باند در فواصل 5ms محاسبه می شود. مقادیر این بلندی به سه مختصات تبدیل می شوند که بر اساس سه عامل تعیین می شوند