انواع سمعک وایرلس

شيب‌هاي زمان نهفتگي در قبال Rate در سطوح شدتي 60 و 80 دسي‌بل، نسبت به 40 دسي‌بل تندتر هستند. شيب در 80 دسي‌بل، عموماً در حدود، 130 ميكروثانيه در decade براي نوزادان در مقابل 70 ميكروثانيه در decade براي بزرگسالان است. افزايش بيشتر در مقادير زمان نهفتگي ABR و مقادير كاهش يافته دامنه، توام با نرخ افزايش يافته تحريك، براي نوزادان در مقابل بزرگسالان در شيب‌هاي به صورت پيشرونده تندتر عملكردهاي Latency – Rate بويژه براي امواج ديرتر ABR، منعكس شده است.

هنوز هم مي‌توان ABR مطمئني را از يك نوزاد كامل و نيز حتي ناكامل Preterm با نرخ تحريك تا 455 تحريك در ثانيه و حتي 909 تحريك در ثانيه با استفاده از روش ثبت (MLS) Maximum Length Sequence ثبت كرد.

قاعدتاً، تاثير Rate براي موج V، بيشتر است. اين نتايج در يك پديدة مشترك بين سن و Rate روي فاصلة بين I و V اثر مي‌گذارند.

انتقال عصبي طولانيتر در افراد جوانتر، در اثر ميلينيزاسيون ناكامل و كارايي سمعک سناپسي كاهش يافته، به عنوان يك مبناي نروفيزيولوژيك عمومي براي تعاملات بين سن – Rate – زمان نهفتگي، معرفي شده است.

براي بدست آوردن AERهاي مستقل از سن، نرخ‌هاي آهسته لازم هستند.

Lasky و (1982) Rupert تفاوت زمان نهفتگي در نوزاد كامل 40 هفته‌اي بين نرخ سيگنال 3 تا در ثانيه در مقابل 10 تا در ثانيه، نيافتند.

داده‌هاي مقدماتي در نوزدان 32 هفته‌اي نشان داد كه زمان نهفتگي موج V براي نرخ تحريك 5 تا در ثانيه كمتر از 10 تا در ثانيه بود. همانگونه كه قبلاً گفته شد، نرخ تحريك در بزرگسالان را مي‌توان حداقل 20 بار در ثانيه بالا برد، بدون اينكه به زمان نهفتگي و دامنة ABR ثاتير بگذارند. اين تعاملات بين سن – Rate- را در كنار تاثيرات محتمل عوامل بيشتري، نظير شدت محرك، پلاريته، را مي‌بايست هم در تدوين و توسعة داده‌هاي هنجار، و هم در ايجاد راهكارها (پروتكل‌هاي) كلينيكي ABR و در تفسير كلينيكي ABR مورد توجه قرار داد.